متن پیام استاد ترابی به این شرح است:

بسم الله الرحمن الرحیم انا لله و انا الیه راجعون با تأسّف و حسرت، خبر ارتحال ملکوتی حضرت آیت الله العظمی حاج شیخ عباس محفوظی(رضوان الله تعالی علیه) دریافت گردید.

مواقف خطیر آن عبد صالح در مراحل مختلف عمر با برکتش، برای کشور و ملّت ایران همواره مَجلای «بُشْرَىٰ لَكُمْ وَلِتَطْمَئِنَّ قُلُوبُكُم» بود ؛ از نمایندگی مردم در عالیترین مجالس و شوراهای مّلی تا نمایندگی امامین انقلاب اسلامی و از هم قدمی با آیت الوصال مرحوم آیت الله العظمی بهجت (قدس سره القدوسی) تا جایگاه زعامت و مرجعیت.

جامعیت آن عالم ربّانی در علوم منقول و معقول با آمیزهای از اخلاص کم نظیر، عمقی نگری، دوراندیشی، همّت والا، زیست اخلاقی، سجایای معنوی و روح عرفانی در مدّت قریب به یک قرن،بار دیگر چهرهای ماندگار از عالمان و پرورش یافتگان حوزه مقدسه علمیه قم (سلام الله علی مشرّفها) ، خصوصا از خطه گیلان عرضه کرد تا نام ش مایه فخر و مباهات حوزویان باشد .

گستره خدمات اجتماعی آن بزرگوار در طیفی وسیع از تربیت شاگرد تا تأسیس مراکز علمی و پژوهشی و پایه گذاری مراکز خیریه و خدمت رسانی، نمونهای متین و استوار از جلوه های به یادماندنی از عملکرد صادقانه حوزهها و علمای راستین آن است که نه فقط در داخل کشور بلکه در تأیید و تسدید حوزه علمیه مبارکه در آلمان و حمایت بی دریغ از روحانیون اعزامی به خارج از کشور و مستقر در سطح بین الملل نمود یافته است.

اینجانب از سوی خود، طلاب و اساتید حوزه علمیه هامبورگ و نیز مؤسسه تربیت نخبگان دانش آموزی یاران موعود مصیبت وارده را به محضر مراجع عظام، حوزه های علمیه و خاندان مکرّم خصوصا فرزندان گرامی شان تسلیت گفته از محضر مقدّس حضرت حق (جلّ و علی) برای آن روح مزکّی علوّدرجات و برای عموم صبر و اجر می طلبم و در مصلی امام رضا هامبورگ در شب جمعه مجلس ترحیم و بزرگداشت آن استاد بزرگوار و پدر معنوی را به سوگ می نشینم.

«و سلام علیه یوم ولد و یوم یموت و یوم یبعث حیا».

حمیدرضا ترابی ۲۱شهریور ۱۴۰۳ مصادف با هفتم ربیع الاول هامبورگ